Verwijzing, intake en reis naar het NAD
Verwijzing, intake en reis naar het NAD
Sinds 2009 ben ik bekend met astma. In de loop der jaren nam de ernst daarvan toe en sinds de loop van 2021 werden mijn astma-aanvallen steeds erger en hielden soms weken aan. Enkele antibiotica- en prednisonkuren volgden. Na een astma-aanval die acht weken duurde werd ik begin 2024 doorverwezen naar een in astma gespecialiseerde longarts van het St. Franciscus Gasthuis in Rotterdam, één van de zes astma-expertisecentra in Nederland.
Twee dagen bracht ik in dat ziekenhuis door. Daar volgden een CT-Scan, mijn zoveelste longfunctie- en nog veel meer onderzoeken en veel gesprekken met de longconsulent en andere zorgverleners. Uiteindelijk hoorde ik half april 2024 van de longarts dat ik met mijn ernstige vorm van astma het niet meer zou redden met eerstelijnszorg maar in de tweede- of derdelijnszorg longrevalidatie in aanmerking kom. Ik mocht zelf kiezen of mijn longrevalidatie tien weken in Nederland of acht weken bij het NAD in Davos zou plaatsvinden. Omdat ik over het NAD al wat gelezen had viel mijn keuze NAD.
Begin juli volgde mijn intakegesprek in Bilthoven met Lucie, de intake-verpleegkundige en een longarts. Gewoonlijk hoor je dan binnen een week of je van het NAD toestemming voor een opname in Davos krijgt. Mijn “groene licht” liet langer op zich wachten omdat de longartsen, vanwege een andere bij mij aanwezige longaandoening, met elkaar nog moesten overleggen. Twee spannende weken volgden maar uiteindelijk op de woensdag, drie weken na de intake, kreeg ik het groene licht voor mijn opname mits ik zou kunnen wennen aan het mindere zuurstofgehalte in de lucht op 1.675 meter hoogte en ik geen bezwaar had om 2 1/2 week later al naar Davos te vertrekken. Mijn koffers kon ik pakken voor vertrek op maandag tweede helft van augustus 2024.
De reis naar het NAD -Amsterdam-Zürich –
Die maandagmorgen arriveerde ik op Schiphol, keek bij binnenkomst wat rond, zag enkele mensen staan en werd door een mevrouw aangesproken met de vraag: “Ook naar het NAD”? Ik wist dat ik goed was en het is duidelijk, zij gaat ook naar Davos. Even later komt Lucie de intake-verpleegkundige aangelopen en arriveren er nog drie medepatiënten. We maken kennis met elkaar en met Kees, de begeleider en verpleegkundige tijdens de reis naar de luchthaven van Zürich. Alles is uitstekend geregeld, de informatie over de reis, de douane, de security en we kunnen verder richting vliegtuig. Met speciaal vervoer voor patiënten worden we door heel Schiphol vervoerd en naar de wachtruimte van de gate gebracht. Na een poosje wachten worden we naar het vliegtuig gebracht. In even een uur tijd vliegen we naar Zürich. Ook daar verloopt alles goed met de koffers. Kees brengt ons naar de wachtruimte in de grote hal. We wachten op de personenbus van het NAD. Kees neemt afscheid van ons als de NAD-bus is gearriveerd, hij brengt de patiënten die na acht weken huiswaarts keren weer naar Schiphol.
Zürich – Davos-Clavadel
Nu maken we kennis met Lysette en Sanne. We stappen in de bus, krijgen een flesje water en informatie over de rit naar de kliniek. Op naar Davos!
Vanuit Zürich is het ruim twee uur rijden naar de kliniek. Over de snelweg rijden we langs de Zürichersee en Walensee naar Landquart waar we de snelweg verlaten en binnendoor rijden richting Davos.
Het is rustig in de bus, iedereen is onder de indruk. Nu we binnendoor rijden wordt de omgeving ook steeds hoger. We naderen het hooggebergte, het is prachtig. Eerst zie je duidelijk een grens, onderaan is het bruin/groen, daarboven wit. Omdat de luchtwegen kunnen reageren op de hoogte wordt in de bus onze saturatie gemeten, dat ging bij mij prima. Rond 17:30 uur komen we aan bij de kliniek op 1.675 meter hoogte in Davos-Clavadel. Een heel team staat ons al op te wachten.
Klaas den Breejen
– Blog 1 –
Maak kennis met ons team
Ons team staat voor u klaar. Maak kennis met ons en bekijk de teampagina.