2021 NAD Vriendschappen

Het is 1998 en ik vertrek voor de vierde keer naar Davos voor een opname in het NAD.

Ik heb geen idee meer met hoeveel mensen we vertrokken vanaf Schiphol, maar wat ik nog goed weet is dat er op de rij voor mij in het vliegtuig een man zat waarvan ik me afvroeg of het wel goed met hem ging. Dat was ons eerste contact, een klopje op de schouder met mijn vraag…gaat het wel?

Eenmaal in Davos kregen we, Erik Elferink en ik, een kamer naast elkaar op de oude gang van de junioren. Heerlijk rustig want er waren daar maar drie kamers in gebruik. Een verdieping lager had Margot Stoker een kamer, haar kende ik al van een eerdere opname.

Tijdens de opname klikte het heel goed met ons drieën. Buiten het programma om was het altijd vaste prik om thee, koffie of wat fris te nuttigen, meestal op mijn kamer. Al dan niet met een ‘ploatje’ cake gebakken door mijn moeder en die op wonderlijke wijze iedere keer weer in Davos werd bezorgt. Er is ontzettend veel gelachen, zeer serieus gepraat en gediscussieerd en ook flink gehuild. Wat hadden we een steun aan elkaar.

Een gemene deler die we snel ontdekten was dat we alle drie vrijwilligerswerk deden of gingen doen voor de Vereniging Nederland-Davos. Ook dat maakte dat we elkaar in Nederland niet los lieten. Erik en Margot reisden altijd samen naar de verschillende redactievergaderingen. Margot en ik stonden als M&M samen op beurzen. Margot kwam altijd voorafgaand aan zo’n beurs naar mij toe zodat we tot diep in de nacht konden kletsen en de volgende morgen een beetje duf aan de volgende dag begonnen.

Maar niet alleen door de VND bleven we elkaar zien. We spraken ook met enige regelmaat af bij één van ons thuis om samen lekker te eten en bij te praten. In de loop van de jaren zijn we dat blijven doen, aangevuld met partners. Dan weer bij één van ons thuis, dan weer in een restaurant. Altijd super gezellig.

Naast dat we met z’n drietjes elkaar met enige regelmaat zien hebben we ook los van elkaar veel contact. Als je me in 1998 gezegd zou hebben dat Erik en ik nu bijna iedere dag ‘zakelijk’ contact zouden hebben dan had ik me dat totaal niet voor kunnen stellen. Onze samenwerking begon al toen ik voor DavosSchool werkte. Erik was daar de vormgever. Toen ik 6 jaar geleden voor mezelf begon was Erik degene die Morganiseren verzon en ook mijn prachtige logo heeft ontwikkeld. Sindsdien is onze samenwerking ontzettend intensief geworden.

Margot en ik zijn beide verslaafd aan spelletjes. We balen ervan dat we ruim een uur van elkaar af wonen want anders hadden we zeker veel vaker afgesproken. Maar Catan en Ticket to Ride kun je ook prima spelen via de Ipad. Op de telefoon Facetime aan zodat je tussendoor ook nog lekker kunt kletsen…. Wat wil je nog meer!

Het afgelopen 1,5 jaar hebben we ons natuurlijk digitaal moeten behelpen. Maar er is licht aan het einde van de tunnel. Zodra we elkaar weer mogen zien gaan we zeker snel weer iets afspreken en lekker samen eten! Wat zal het fijn zijn elkaar weer real live te zien en te knuffelen. Deze vriendschap is echt voor altijd!

Met dank aan:
Margreet van Roest
Margot Stoker
Erik Elferink